Η μονή της Υπαπαντής του Κυρίου βρίσκεται στον ομώνυμο βράχο, ο οποίος συναντάται κοντά στο Μεγάλο Μετέωρο. Κτήτορες της μονής υπήρξαν ο μοναχός όσιος Νείλος και ο μοναχός Κυπριανός το 1367 μ.χ. Ο ναΐσκος της Αναλήψεως ή Υπαπαντής είναι πολύ σπουδαίος από αρχαιολογικής απόψεως, διότι κτίσθηκε εκ βάθρων και ιστορήθηκε (σύμφωνα με την επιγραφή ιστορήσεως) με τους κόπους και την επιστασία “του πρώτου της Σκήτεως Σταγών και καθηγουμένου της Δούπιανης Νείλου” το έτος 1367 μ.χ.

​

Έως τα μέσα του 18ου αι. μ.χ. το μοναστήρι, το οποίο υπαγότανε ως Μετόχι στη μονή Βαρλαάμ, είχε ήδη ερειπωθεί και παρέμεινε κλειστό. Τότε και συγκεκριμένα το 1765 μ.χ. ανακαινίζεται από τον εθνικό ήρωα παπά-Θύμιο Βλαχάβα και από το 1808 μ.χ χρησιμοποιούταν από τον ίδιο ως στρατηγείο κατά την επανάσταση που άρχισε εναντίον των Τούρκων στην Καλαμπάκα. Τα στρατεύματα των Τουρκαλβανών, υπό την ηγεσία του Αλή Πασά των Ιωαννίνων, καταστρέφουν τη μονή-στρατηγείο και συλλαμβάνουν τον παπά-Θύμιο ο οποίος οδηγήθηκε στα Ιωάννινα όπου βασανίστηκε και μαρτύρησε φρικτά τελικά.

​

Η μονή σήμερα έχει επισκευαστεί πλήρως εσωτερικά ενώ έχει κατασκευαστεί και μια σκάλα η οποία αντικατέστησε την παλαιά κρεμαστή ξύλινη και έχει καταστήσει εύκολη την πρόσβαση. Πλέον το μοναστήρι υπάγεται στο Μεγάλο Μετέωρο.