Ιερά Μονή Ρουσσάνου
Σκαρφαλωμένη στην κορυφή ενός βράχου, η γυναίκεια Ιερά Μονή Ρουσσάνου στέκεται αγέρωχη και επιβλητική παρέχοντας μια μοναδική θεά στους επισκέπτες. Ο βράχος πάνω στον οποίο κτίστηκε η Μονή έχει αρκετά κοινά χαρακτηριστικά με το βράχο της Ιεράς Μονής Αναπαυσά όντας και οι 2 κατακόρυφοι, στενοί και απότομοι, με αποτέλεσμα και η Ιερά Μονή Ρουσσάνου να είναι κτισμένη σε 3 επίπεδα. Το μοναστήρι καλύπτει όλη την επιφάνεια της κορυφής του βράχου που φιλοξενείται και του οποίου φαίνεται σα φυσική του απόληξη.
Η μονή πιστεύεται πως ιδρύθηκε στα τέλη του 14ου αι μ.Χ και συγκεκριμένα το 1388 μ.Χ από τους ιερομόναχους Νικόδημο και Βενέδικτο. Βέβαιη υπήρξε όμως η δράση των αδελφών ιερομονάχων Ιωάσαφ και Μαξίμου οι οποίοι μετά την εγκατάσταση τους, ύστερα από έγκριση που πήρανε από τον Μητροπολίτη Λάρισας και τον ηγούμενο του Μεγάλου Μετεώρου, ανάπτυξαν μεγάλη οικοδομική δραστηριότητα καθώς δε βρήκανε πάρα ερείπια στο πλάτωμα του βράχου. Το 1530 μ.Χ έκτισαν το καθολικό στη θέση της ερειπωμένης εκκλησιάς της Μεταμορφώσεως και ανακαίνισαν πλήρως τη μονή. Η διαδρομή της μονής στο πέρας των αιώνων χάνεται και το μόνο που μπορούμε να αναφέρουμε με βεβαιότητα είναι πως υπήρξε ασφαλές καταφύγιο των κάτοικων της περιοχής κατά των επιθέσεων που δεχθήκαν, ειδικά επί Τουρκοκρατίας. Τους τελευταίους 2 αιώνες γνωρίζουμε ότι είχε μια σταδιακή παρακμή μεχρι και τη δεκαετία του 1940 μ.Χ. Στη συνεχεία ύστερα από έντονη προσπάθεια των μονάχων η Μονή αναστηλώθηκε και ανακαινίσθηκε πλήρως υπό την Αρχαιολογική υπηρεσία.
Το Καθολικό της μονής είναι αφιερωμένο στη Μεταμόρφωση του Σωτήρος, όμως προστάτιδα του μοναστηριού είναι η Αγία Βαρβάρα. Το Καθολικό είναι μια εκκλησιά σταυροειδής με ψηλό τρούλο, ενώ λόγω της ιδιομορφίας του βράχου το Ιερό Βήμα είναι στραμμένο βόρεια και όχι ανατολικά ως είθισται. Η αγιογράφηση του ξεκίνησε το 1560μ.Χ υπό του ηγούμενου της μονής, Αρσενίου, και σύμφωνα με επιγραφή που υπάρχει στο ναό έγινε με δικά του έξοδα. Υπογραφή με το όνομα του ζωγράφου δεν υπάρχει άλλα κρίνοντας από το αποτέλεσμα όμως, πρέπει να ήταν κάποιος σπουδαίος αφού οι αγιογραφίες του είναι από τα πιο λαμπρά σύνολα μεταβυζαντινής ζωγραφικής. Η τεχνοτροπία τους υποδηλώνει πως προήλθαν από κάποιον της Κρητικής σχολής και σύμφωνα με ειδικούς είναι έργα του Τζωρτζή, μαθητή του μεγάλου αγιογράφου Θεοφάνη Στρελιτζά. Στο νάρθηκα εντοπίζουμε μια πολυσύνθετη τοιχογραφία της Δευτέρας Παρουσίας και της ημέρας της Κρίσεως. Επίσης αξιοθαύμαστο είναι και το αυγό της στρουθοκαμήλου που υπάρχει στο ναό και συμβολίζει την Πατρική στοργή του Θεού.
Κατά τον πρώτο καιρό της μονής η άνοδος σε αυτό το κομμάτι βράχου γινόταν με ανεμόσκαλες και δίχτυ καθιστώντας την δύσκολη και αρκετά χρονοβόρα. Πλέον το να φτάσει κάνεις εκεί γίνεται άνετα με σκαλοπάτια από τσιμέντο άλλα και 2 μικρές στερεές γέφυρες. Μην ξεχάσετε να βγείτε στη βεράντα της μονής, να απολαύσετε το μαγευτικό μετεωρίτικο τοπίο και να νιώσετε στιγμιαία την αγιοσύνη και την απεραντοσύνη της θεϊκής δημιουργίας.
