Ιερά Μονή Μεταμορφώσεως του Σωτήρος ή Μεγάλου Μετεώρου
Επάνω σε ένα πανύψηλο και επιβλητικό βράχο που σου δίνει την αίσθηση ότι βρίσκεται εκεί για να ελέγχει το σύνολο των Μετεώρων, βρίσκεται χτισμένη η Ιερά Μονή Μεταμορφώσεως του Σωτήρος ή Μεγάλο Μετέωρο. Η μονή εκτείνεται σε ένα πλάτωμα 50 στρεμμάτων, χάρη στο οποίο οφείλει και το όνομα της και αποτελεί το βασικότερο προορισμό των επισκεπτών μιας και είναι το μεγαλύτερο, παλαιότερο και σπουδαιότερο από τα σωζόμενα μοναστήρια και στο οποίο κάνεις μπορεί να δει πλήθος ιστορικών κειμηλίων ανεκτίμητης άξιας.
Η μονή ιδρύθηκε από τον όσιο Αθανάσιο τον Μετεωρίτη στα μέσα του 14ου αι μ.Χ ο οποίος οργάνωσε το πρώτο κοινόβιο των Μετεώρων και έκτισε ένα ναό αφιερωμένο στη Θεομήτωρ. Στη συνέχεια έκτισε κελιά για μοναχούς που άρχισαν να συρρέουν στο βράχο όπως επίσης και το ναό της Μεταμορφώσεως του Σωτήρος, ναός που έδωσε και την ονομασία στο καθολικό της μονής. Σημαντικός κτήτορας της μονής θεωρείται και ο διάδοχος του οσίου Αθανάσιου ο ιερομόναχος Ιωάσαφ, ο οποίος είχε βασιλική καταγωγή και ήτανε υιός του Σερβοέλληνα βασιλιά Συμεών Ουρέση Παλαιολόγου. Ο Ιωάσαφ στα 40 περίπου χρονιά που έδρασε στη μονή ανακαίνισε πλήρως το ναό της Μεταμορφώσεως, έκτισε κελιά, νοσοκομείο και μια στερνά για συλλογή νερού. Επίσης ήτανε εκ των πρωτεργατών της ίδρυσης της μονής της Υψηλότερας σε ένα δυσπρόσιτο βράχο απέναντι από το Μεγάλο Μετέωρο. Η βασιλική καταγωγή του Ιωάσαφ έφερε στη μονή αυτοκρατορικές χορηγίες καθιστώντας τη σε περίοπτη θέση έναντι των άλλων μόνων οδηγώντας τη σε μεγάλη άνθηση κατά τον 16ου αι μ.Χ στα μέσα του οποίου ανεγέρθηκε ο σημερινός ναός, ο νάρθηκας του καθολικού, η τράπεζα καθώς και διάφορα άλλα κτίσματα. Κατά τον αιώνα εκείνο η μονή έφτασε το μέγιστο αριθμό μονάχων, κοντά στους 300, ο οποίος όμως στη συνεχεία ακολούθησε φθίνουσα πορεία με αποτέλεσμα σήμερα στη μονή να υπάρχουν πολύ λίγοι.
Η αγιογράφηση της μονής ξεκίνησε στα τέλη του 15ου αι μ.Χ από αγιογράφους της Μακεδονικής σχολής βάσει των τεχνικών και των προτύπων που μας το μαρτυρούν. Τέλος στα μέσα του 16ου αι. μ.Χ και αφού ανεγέρθη ο μεγαλοπρεπής κυρίως ναός αγιογράφοι της μεγάλης Κρητικής σχολής αναλαμβάνουν και κοσμούν με έργα εκπληκτικής λάμψης και ποικιλίας χρωμάτων το καθολικό και το νάρθηκα. Η περίοδος άνθησης του μοναστηρίου άφησε ως κληρονομιά έργα μεγάλης ιστορικής και θρησκευτικής άξιας, όπως τα 2 ξυλόγλυπτα προσκυνητάρια στο τέμπλο του ναού, φορητές εικόνες ηλικίας εκατοντάδων ετών, χειρόγραφα, είδη αργυροχρυσοχοΐας και χρυσοκέντητα υφάσματα.
Η πρόσβαση στη μονή γίνεται με σκαλοπάτια λαξευμένα στο βράχο και τα οποία απαριθμούνται γύρω στα 300. Κατά τη διάρκεια της ανάβασης περνάτε από τούνελ επίσης λαξευμένο στο βράχο, έργα τα οποία μας αφήνουν να κατανοήσουμε τις διάφορες ικανότητες που ανάπτυξαν οι μοναχοί κατά το πέρας των αιώνων.